urban,rural, fervor, juror, water, aries
wala raw akong letter "r" pag nagsasalita. nagiging "w" shet na malagkit. sa 24 na taon kong nabubuhay, ngayon ko lang napatunayan na wala nga yata akong letter "awr"
so pagkatapos ng mahabang kwento, eto na yung sinulat kong tula na ispired ng Paglisan ni joi barrios (sa pelikulang:ang sayaw ng dalawang kaliwang paa.
awwr.
------
tugon sa paglisan
para kina j at n
"nais kong malaman,
kung buong-buo parin ako
sa iyong paglisan"
-joi barrios
hindi lang tadyang
ang hinugot mo
sa
akin noong araw na iyon.
hindi lang bahagi ng pisikal
na katawan ang nawala
hindi lng puso
hindi lang kamay,
sikmura, mata
mga bisig na ayaw kumawala.
mga kukong kumalawit na
sa matinding pagkakakapit
mga bisig na ayaw kumawala.
mga kukong kumalawit na
sa matinding pagkakakapit
dahil
kasama ng iyong pag-eempake
ang aking diwa,
isinilid mo sa iyong maleta
ang bawat impid
kong pag-hinga.
isinama mo
pati
sa iyong bagahe
pati
sa iyong bagahe
pati ang aking kaluluwa.
masusi mo pa itong ibinilot
pinaikot sa iyong mga palad.
nabatid ko, hindi lamang tadyang ang nawala.
ang hinugot mo
sa iyong pagkawala.
bagkus kasama ang malaking bahagi ng
aking kabuuan ang iyong tangay-tangay
karay-karay
papalayo
sa
papalayo
sa
mga paa kong nanantiling nakatapak
sa lugar na iyong
pinag-iwanan.
wag kalimutan ang tuwtles. ;p
ReplyDelete--
A bottle of bottled water
Held thirty little turtles.
It didn’t matter
That each turtle
Had to rattle a metal ladle
In order to get
A bit of noodles –
A total turtle delicacy.
The problem was
That there were many turtle battles
For the less than oodles of noodles.
The littlest turtle always lost,
Because every time
They thought about
Grappling with the haggler turtles,
Their little turtle minds boggled
And they only caught a little bit of
Noodles.
napanood mo na ba?
ReplyDeletehahaha... ayus parang GF ko lang wala ding R hehhee... napanood mo na sir?
ReplyDeletekiko, will: isang malaking HINDI PA!
ReplyDeletesuper ganda nung movie sir Mots!!! Panuorin mo!!!
ReplyDeleteHaven't seen the film yet but I really want to. ANyway, love the poem you wrote here. Galing ng imageries. Buti na lang wala masyadong 'R' ang tula mo. Hehe.
ReplyDeletewow :) ganito pala umibig ang guWo hohoho
ReplyDeleteang ganda po ng tula :D
Liked and +1'd! panalo ang tula mo ser :)
ReplyDeleteHi mots! Ako ay iyong bagong follower. :)
ReplyDeleteHi mots! ako ay iyong bagong follower. :)
ReplyDeletenaiyak ako, ganda!
ReplyDeleteMaganda. At maganda ang dalawang lalaking sumayaw. hahahaha
ReplyDeletesir mots... miss u
ReplyDeletehello po ser mots! nalaman ko po e2ng blog ninyo thru my elder sister, tawa nga po ako ng tawa, inabot na ng madaling araw kababasa (kaya lalong nasumpit ng hangin ang aking tyan na malalim ang hukay pag gutom)..:P
ReplyDeleteganyan-ganyan din po ako mag-emote noong unang panahon... isinasabay ko pa ng kain ng boy bawang na nakalublob sa isang malaking mangkok na puno ng suka't bawang at sili...ninanamnam ang bawat asim at anghang, kasabay ang pait na hatid ng hindi pa malamig na sumisipang si pareng red horse habang inaalala ang mga senaryo ng pakikibaka ko sa buhay fog-eveg....eniwei, saradong paksa na po iyon, basta natutuwa po ako sa mga kwentong ibinabahagi ninyo sa amin, which is nakakarelate kmi sa madaming aspeto.
sana po eh higit nyo pang maipagpatuloy ang pagsusulat, pagkukwento, pagdradrawing ng mga nakakatuwang imahe ninyo, ng mga tao sa paligid ninyo at kung ano pang maisip ninyong i-drawing...saludo po ako sa talent ninyo...binigyan ninyo ako ng dahilan para ipagpatuloy ko ang aking pagiging makulit na anak at tyahin sa mga pamangkin ko hehehe...
Godbless you and your family:)