*patawad ako na nagbigay ng title ng tula mo. wahahaha ayan, ayan, eto yung gawa ni anonymous
i doubt
i remained
adrift here in your
consciousness
the day these lips
reached the threshold
of understanding.
those lips,
full
since then,
your thoughts of my lips
the touch of pink
the sweet chocolate
that you longed
this taste that you found
lingered
and what is more,
your love,
is having this taste
genuinely special,
the memory of my lips
etched in yours
on would be
cherished and welcomed
truly
worthy
of all
remembering
ay may boobs!
ReplyDeletewow! natutuwa akong mabasa ang tula ko base dun sa mouthful 2, maski nag-aalangan ako sa pang-eepal ko; akala ko magagalit po kayo dahil baka nasalaula ko ang inyong akda...
ReplyDeleteMaraming salamat, ser mots! Saludo po ako sa inyo! Ipinagmamalaki ko na minsan ay napabilang ang blog ko sa listahan sa kanang bahagi ng blogsite na ito (at aaminin ko, nang-inggit ako sa mga kakilala kong tagasubaybay ninyo...) Mabuhay po kayo! :D
Huugg! na lang po katulad sa last frame sa dok post. Hahaha
argh! sino ka? sayang naman kung walang credit
ReplyDeletep.s. maraming salamat po sa pagkumpuni sa sinulat ko, sobrang na-appreciate ko talaga! :D
ReplyDeletegaling mo!!!!! ung sino ka man
ReplyDeletehaha! balik tropang anonymous po, ser mots!
ReplyDelete>>ang saya ko talaga! dahil ngayon, sumasagot na rin po kayo dito sa comment section hehehe
haha walang clue? na kokoryus ako! lol
ReplyDelete